Ik word aangemaand om een beschrijvend bodemonderzoek te laten uitvoeren maar ik heb de verontreiniging niet zelf veroorzaakt. Ik ben niet aansprakelijk voor de verontreiniging.

In het Bodemdecreet wordt een onderscheid gemaakt tussen saneringsplichtige en saneringsaansprakelijke. Zoals hierboven in de FAQ-vragen is terug te vinden, zal in eerste instantie de exploitant op het terrein als saneringsplichtige worden aanzien. Wanneer er geen exploitant is, zal dit de eigenaar zijn tenzij deze kan aantonen dat er een feitelijke gebruiker is van het terrein. Op de saneringsplichtige rust de verplichting om tot bodemsanering over te gaan. In het kader van een overdracht van grond, kan hij zich desgevallend beroepen op artikel 12 en/of 23 van het Bodemdecreet.
De kosten die de saneringsplichtige maakt voor de sanering, kan hij trachten te verhalen op de saneringsaansprakelijke. Het is namelijk niet altijd degene die saneert die uiteindelijke de kosten moet dragen. Bij een nieuwe bodemverontreiniging voorziet het Bodemdecreet in een objectieve aansprakelijkheid. Dit betekent dat men niet moet aantonen dat de veroorzaker van de verontreiniging een fout heeft begaan. De bewijslast van de saneringsplichtige bestaat er enkel in aan te tonen dat iemand door een emissie de bodemverontreiniging heeft veroorzaakt. De veroorzaker van deze verontreiniging zal hierbij niet alleen aansprakelijk zijn voor de kosten van de bodemsanering maar ook voor verdere schade die hieruit voortvloeit. Bij historische verontreiniging geldt er geen objectieve aansprakelijkheid. De aansprakelijkheid voor de kosten en verdere schade worden vastgesteld conform de aansprakelijkheidsregels (“gemeen recht”) die van toepassing waren op de dag voor de inwerkingtreding van het bodemsaneringsdecreet. Hier zal men bijgevolg wel moeten kunnen aantonen dat de veroorzaker van de verontreiniging een fout heeft begaan.